Uitgedaagd door deelnemer

Net als de deelnemers moet ik altijd een hobbeltje over. Maar inmiddels weet ik: we knappen hier echt allemaal van op. Bijna terug bij de kliniek merkte ik dat één van de deelnemers nog wel een tandje bij te zetten had om zijn ademhaling en hartslag omhoog te krijgen. Ik daagde hem uit het laatste stuk te rennen. Hij ging de uitdaging aan. Bij de kliniek aangekomen vroeg hij wanneer we iets met de sporttoestellen die er staan gingen doen. Ik gaf toe dat ik dit niet deed, omdat ik het zelf niet kon. Ik zag er alleen gespierde mannen mee aan de gang. Ik ben meer een vrouw van het wandelen en zwemmen, minder van de krachtmeting. Hij wilde wel aan mij laten zien wat hij kon. En dus liepen we er heen. Hij bleek inderdaad zo’n gespierde man die zonder al te veel moeite zich langs de buizen voort greep. Ik was toeschouwer, tot hij vroeg: ‘Heb je het al eens geprobeerd?’ Dat had ik een tijd terug, en dat was niet heel succesvol. Hij liet het er niet bij zitten en zei: ‘Jullie dagen ons hier uit grenzen te verleggen en actief te worden, dat kun jij toch ook?’ Ik had geen reden meer om te weigeren en dus startte ik bij de eerste stang, in de verwachting het tot maximaal de derde stang te redden. Stang voor stang merkte ik dat ik verder kon. Ik kwam tot het eind! Nu deze grens verlegd was, voelde ik ook de moed om mij aan een stang op te trekken en ook dat lukte!

De euforie dat iets lukt, waar je eerst tegenop zag, zie ik vaak bij deelnemers van de Moodcamp. Zowel bij het sporten als bij andere activiteiten die ze weer gaan ondernemen. Nu voelde ik hem zelf, dankzij de motivatie van een deelnemer. Het stimuleert mij des te meer om de deelnemers van deze Moodcamp met behulp van gedragsactivatie stappen te laten maken die ze eerst niet zagen zitten, maar ze door de Moodcamp wel gaan maken!

Meer weten over de Moodcamp? Ga dan naar eleos.nl/moodcamp