Binnen de muren van een GGZ kliniek
Ben je niet daar
voor lichamelijk ziek.
Binnen de muren
van zo’n gebouw
Is het leed
enorm, immens
En voelt veelal
alles rauw.
Mensen zoals
u, jij en ik
Aan de buitenkant
Maar helemaal
stuk, gebroken, kapot en verscheurd
aan de binnenkant.
Zij die niet meer weten
wat te doen
Niet meer het fijne gevoel
hebben van toen
Hopende dat dat gevoel ooit
maar zijn banger dat dat gevoel nooit…
Nooit meer komt
En alles blijft zoals
het gevoel van nu
En weet u
Dat gevoel is verschrikkelijk
Ik ken het, ik weet het
Het is vaak mijn ik
Niet meer kunnen
Niet meer weten hoe
Laat het toch ook ons
gebed zijn voor hen
Want naar Hem,
ja naar God
mogen ze toe
Met al hun pijn
al hun zorgen en hun vragen
hun gebroken hart
hun verslagen geest
Want echt
God geneest
Misschien niet hier op aarde
maar gebed voor hen
heeft eeuwigheidswaarde…
Gedicht van Rhodé Mulders van der Slikke
Romeinen 8 biedt troost.