Onlangs mochten wij een prachtig gedicht ontvangen van een cliënt. Dit gedicht wil zij graag met jullie als lezer delen:
Afscheidsgedicht
13 maanden geleden kwam ik hier binnen,
En de weg naar herstel kon beginnen.
Er zaten veel ouderstemmen in mijn hoofd,
Die moesten worden gedoofd.
Mijn kleine meisje zat verstopt,
Bang voor iedereen,
Zag iemand haar?
Ze voelde zich heel alleen.
Ze kreeg begrip voor al haar pijn,
Mijn kleine meisje ze mocht er zijn.
Ze kreeg hier de zorg die ze nodig had,
En er kwam herstel in haar gebroken hart.
Ze hoefde zich niet langer te verstoppen.
Het kleine meisje mocht gaan staan,
En samen met de gezond volwassene,
kan ze het leven nu steeds beter aan.
Het kleine meisje zo kwetsbaar en teer,
De gezond volwassene kan nu voor haar gaan zorgen keer op keer.
Laat een reactie achter
Wil je graag reageren op dit verhaal. Heb jij er iets aan gehad? Of wil je gewoon iets met ons delen? Laat dan een reactie achter.